تا آنجا که می دانیم، تمام خطاهای خوردگی الکتریکی در ناحیه طول فعال رخ می دهد، بنابراین محدوده ای که باید کنترل شود در ناحیه طول فعال نیز متمرکز است.
1. کنترل استاتیک
در شرایط استاتیک، برای کابل‌های نوری ADSS روکش دار AT که در سیستم‌های 220 کیلوولت کار می‌کنند، پتانسیل فضایی نقاط آویزان آنها نباید بیش از 20 کیلو ولت کنترل شود (خطوط دو مدار و چند مدار باید کمتر باشد).کار در سیستم های 110 کیلوولت و پایین تر برای کابل نوری ADSS با روکش پلی اتیلن، پتانسیل فضایی نقطه آویز باید کمتر از 8 کیلو ولت کنترل شود.طراحی پتانسیل فضایی نقطه آویز استاتیک باید در نظر گرفته شود:
1. ولتاژ و آرایش فاز سیستم (حلقه های دوگانه و حلقه های متعدد بسیار مهم هستند).
2. شکل تیرک و برج (شامل سر برج و ارتفاع عنوان).
3. طول رشته مقره (طول با توجه به سطح آلودگی متفاوت است).
4. قطر سیم هادی/زمین و شکاف سیم.
5. فاصله ایمنی تا سیم، زمین و اشیاء عبوری.
6. کنترل کشش/افتادگی/فشار (در شرایط بدون باد، بدون یخ و دمای متوسط سالانه، بار بیشتر از ES کابل نوری یا 25% RTS نیست؛ در شرایط آب و هوایی طراحی، بار بیشتر نیست. نسبت به کابل نوری MAT یعنی 40% RTS).
7. جامپر (برج تیر کشش) و بدنه ارت (مانند کابل قطب سیمانی) باید مورد مطالعه قرار گیرد و تاثیر آنها در نظر گرفته شود.
2. کنترل پویا
در شرایط دینامیکی، برای کابل نوری ADSS روکش دار AT که در یک سیستم 220KV کار می کند، پتانسیل فضایی نقطه آویز آن نباید بیش از 25KV کنترل شود.برای کابل نوری ADSS با روکش پلی اتیلن که در سیستم 110 کیلوولت و کمتر کار می کند، پتانسیل فضایی نقطه آویز آن باید حداکثر 12 کیلو ولت باشد.شرایط پویا حداقل باید در نظر گرفته شود:
(1) ولتاژ سیستم ولتاژ اسمی است، در برخی موارد خطای +/-(10~15)٪ وجود خواهد داشت، تحمل مثبت را بگیرید.
(2) رشته اتصالات (عمدتاً رشته آویزان) و آونگ باد کابل نوری.
(3) امکان انتقال فاز اصلی.
(4) امکان عملکرد تک مدار سیستم دو مداره.
(5) وضعیت واقعی انتقال آلودگی در منطقه.
(6) ممکن است خطوط و اشیاء متقاطع جدیدی وجود داشته باشد.
(7) وضعیت طرح های عمرانی و عمرانی شهرداری در امتداد خط (ممکن است زمین را بالا ببرد).
(8) موقعیت های دیگری که بر کابل نوری تأثیر می گذارد.
در ساخت سیم کشی کابل نوری ADSS باید به این موارد توجه کرد.
(1) خوردگی الکتریکی غلاف کابل نوری ADSS تحت کشش در حین کار ناشی از جریان نشت زمین و قوس باند خشک تقریباً 0.5-5 میلی آمپر ناشی از پتانسیل فضایی (یا قدرت میدان الکتریکی) کوپلینگ خازنی است.اگر اقداماتی برای کنترل جریان نشتی زمین زیر 0.3 میلی آمپر انجام شود و قوس پیوسته تشکیل نشود، خوردگی الکتریکی غلاف اصولاً اتفاق نمی افتد.واقع بینانه ترین و موثرترین روش همچنان کنترل کشش و پتانسیل فضایی کابل نوری است.
(2) طراحی پتانسیل فضای ساکن کابل نوری ADSS روکش دار AT یا PE به ترتیب نباید بیشتر از 20 کیلو ولت یا 8 کیلو ولت باشد و در بدترین شرایط دینامیکی نباید بیشتر از 25 کیلو ولت یا 12 کیلو ولت باشد.کابل فیبر نوری را می توان با خیال راحت کار کرد.
(3) پتانسیل فضای ساکن 20KV (بیشتر سیستم 220KV) یا 8KV (بیشتر سیستم 110KV) است.سخت افزار جداسازی شلاق ضد ارتعاش در سیستم به ترتیب کمتر از (1 تا 3) متر یا 0.5 متر برای بهبود ADSS یکی از اقدامات موثر برای خوردگی الکتریکی کابل های نوری نیست.در عین حال، آسیب ارتعاش کابل نوری ADSS و سایر روش های ضد لرزش (مانند چکش ضد لرزش قابل اجرا) باید مورد مطالعه قرار گیرد.
(4) موقعیت نصب کابل نوری (که اغلب به آن نقطه آویزان گفته می شود) نمی تواند به طور تجربی بر اساس سطح ولتاژ سیستم و/یا فاصله از هادی فاز تعیین شود.پتانسیل فضایی نقطه آویز باید با توجه به شرایط خاص هر نوع برج محاسبه شود.
(5) اگرچه در سال‌های اخیر خرابی‌های خوردگی الکتریکی کابل‌های نوری ADSS مکرر وجود داشته است، تعداد زیادی از روش‌ها ثابت کرده‌اند که کابل‌های نوری ADSS می‌توانند در سیستم‌های 110KV ارتقا و اعمال شوند.کابل های نوری ADSS مورد استفاده در سیستم های 220KV شرایط کاری استاتیک و دینامیکی را به طور کامل در نظر می گیرند.بعداً می‌توانید به تبلیغ برنامه ادامه دهید.
(6) تحت فرض اطمینان از کیفیت کابل نوری ADSS، استانداردسازی طراحی مهندسی، ساخت و ساز و شرایط عملیاتی، خوردگی الکتریکی کابل نوری ADSS را می توان کنترل کرد.توصیه می شود در اسرع وقت هنجارها / رویه های مربوطه را تدوین و اجرا کنید.
