تولید کنندگان کابل فیبر نوری GL سه روش معمول برای تخمگذار کابل های نوری در فضای باز را معرفی می کنند که عبارتند از: تخمگذار خط لوله، تخمگذار مستقیم دفن و تخمگذار بالای سر.در ادامه روش های تخمگذار و الزامات این سه روش تخمگذار به تفصیل توضیح داده خواهد شد.
1. لوله گذاری / کانال
لوله گذاری روشی پرکاربرد در پروژه های کابل کشی نوری می باشد و لوله گذاری آن باید شرایط زیر را داشته باشد:
1. قبل از گذاشتن کابل نوری باید یک سوراخ فرعی در سوراخ لوله قرار داد.کابل نوری باید همیشه در یک لوله فرعی هم رنگ قرار گیرد.دهانه لوله فرعی استفاده نشده باید توسط یک دوشاخه محافظت شود.
2. با توجه به اینکه فرآیند تخمگذار تماماً عملیات دستی است، به منظور کاهش تلفات اتصالات کابل نوری، سازنده کابل نوری خط لوله باید از کل تخمگذار صفحه استفاده کند.
3. در طول فرآیند تخمگذار، نیروی کشش در طول تخمگذار باید به حداقل برسد.کل کابل نوری از وسط به دو طرف کشیده شده است و پرسنل در هر منهول برای کمک به کشش وسط قرار دارند.
4. موقعیت سوراخ کابل نوری باید الزامات نقشه های طراحی را برآورده کند و سوراخ لوله باید قبل از گذاشتن کابل نوری خط لوله تمیز شود.لوله سوراخ فرعی باید طول باقیمانده حدود 15 سانتی متر از سوراخ لوله را در سوراخ دستی باز کند.
5. رابط بین لوله داخلی سوراخ دست و لوله مش پارچه پلاستیکی با نوار PVC پیچیده شده است تا از نفوذ رسوب جلوگیری شود.
6. هنگامی که کابل نوری در سوراخ انسان (دست) نصب می شود، اگر یک صفحه نگهدارنده در سوراخ دست وجود داشته باشد، کابل نوری روی صفحه نگهدارنده ثابت می شود.اگر در سوراخ دست هیچ صفحه نگهدارنده ای وجود ندارد، کابل نوری باید روی پیچ انبساط ثابت شود.دهانه قلاب باید رو به پایین باشد.
7. کابل نوری نباید در 15 سانتی متری سوراخ خروجی خم شود.
8. برای نشان دادن تفاوت در هر سوراخ دست و روی کابل نوری و قفسه ODF در اتاق کامپیوتر از علائم پلاستیکی استفاده شده است.
9. مجراهای کابل نوری و کانال های برق باید با حداقل ضخامت 8 سانتی متر بتن یا لایه خاک فشرده به ضخامت 30 سانتی متر از هم جدا شوند.
2. تدفین مستقیم
اگر شرایطی برای استفاده از سربار تحت شرایط تخمگذار وجود نداشته باشد و فاصله تخمگذاری طولانی باشد، معمولاً از تخمگذار مستقیم استفاده می شود و دفن مستقیم باید شرایط زیر را برآورده کند:
1. از مناطق با خوردگی اسیدی و قلیایی قوی یا خوردگی شیمیایی شدید اجتناب کنید.هنگامی که اقدامات حفاظتی مربوطه وجود ندارد، از نواحی آسیب موریانه و مناطقی که تحت تأثیر منابع گرما هستند یا مناطقی که به راحتی توسط نیروهای خارجی آسیب می بینند، خودداری کنید.
2. کابل نوری باید در ترانشه گذاشته شود و محیط اطراف کابل نوری باید با یک لایه خاک نرم یا ماسه با ضخامت کمتر از 100 میلی متر پوشانده شود.
3. در تمام طول کابل نوری، یک صفحه محافظ با عرض حداقل 50 میلی متر در دو طرف کابل نوری باید پوشانده شود و صفحه محافظ باید بتنی باشد.
4. موقعیت تخمگذار در مکان هایی است که گودبرداری مکرر وجود دارد مانند راه های دسترسی شهری که می توان با تسمه های علامت چشم نواز روی تخته حفاظتی نصب کرد.
5. در موقعیت تخمگذار در حومه شهرها یا در کمربند باز، در فاصله خط مستقیم حدود 100 میلی متر در طول مسیر کابل نوری، در نقطه عطف یا قسمت مشترک، باید علائم جهت یا پایه های آشکار نصب شود.
6. هنگام تخمگذار در مناطق غیر یخ زده خاک، غلاف کابل نوری به پایه سازه زیرزمینی نباید کمتر از 0.3 متر باشد و عمق غلاف کابل نوری تا زمین نباید کمتر از 0.7 متر باشد.هنگامی که در جاده یا زمین کشت قرار دارد، باید به درستی عمیق شود و نباید کمتر از 1 متر باشد.
7. هنگام تخمگذار در منطقه خاک یخ زده، باید در زیر لایه خاک یخ زده دفن شود.هنگامی که نمی توان آن را در عمق دفن کرد، می توان آن را در لایه خاک منجمد خشک یا خاک پرکننده با زهکشی خوب خاک دفن کرد و اقدامات دیگری برای جلوگیری از آسیب به کابل نوری نیز انجام داد..
8. هنگامی که خط کابل نوری که مستقیماً مدفون شده است با راه آهن، بزرگراه یا خیابان تلاقی می کند، لوله حفاظتی باید فرسوده شده باشد و محدوده حفاظتی باید از بستر جاده، هر دو طرف روسازی خیابان و کناره خندق زهکشی بیشتر از سطح باشد. 0.5 متر
9. هنگامی که کابل نوری مستقیماً دفن شده به سازه وارد می شود، باید یک لوله حفاظتی در سوراخ میانی شیب ایجاد شود و دهانه لوله باید با مسدود شدن آب مسدود شود.
10. فاصله واضح بین اتصال کابل نوری مستقیماً مدفون و کابل نوری مجاور نباید کمتر از 0.25 متر باشد.موقعیت های مشترک کابل های نوری موازی باید از یکدیگر دور شوند و فاصله واضح نباید کمتر از 0.5 متر باشد.موقعیت اتصال در شیب زمین باید افقی باشد.برای مدارهای مهم، توصیه می شود یک راه اضافی برای گذاشتن کابل نوری در بخش محلی با شروع از حدود 1000 میلی متر در هر دو طرف اتصال کابل نوری باقی بگذارید.
3. تخمگذار سربار
تخمگذار سقفی می تواند بین ساختمان ها و ساختمان ها، بین ساختمان ها و تیرهای تاسیسات، و بین تیرهای تاسیسات و تیرهای تاسیسات وجود داشته باشد.عملیات واقعی به موقعیت در آن زمان بستگی دارد.هنگامی که تیرهای برق بین ساختمان ها وجود دارد، سیم بکسل ها را می توان بین ساختمان ها و تیرهای برق نصب کرد و کابل های نوری به طناب های سیم بسته می شوند.اگر هیچ تیر برق بین ساختمان ها وجود نداشته باشد، اما فاصله بین دو ساختمان حدود 50 متر باشد، کابل های نوری نیز می توانند مستقیماً بین ساختمان ها از طریق کابل های فولادی نصب شوند.الزامات تخمگذار به شرح زیر است:
1. هنگام گذاشتن کابل های نوری در یک محیط مسطح به صورت بالای سر، از قلاب ها برای آویزان کردن آنها استفاده کنید.هنگام گذاشتن کابل های نوری در کوه ها یا شیب های تند، از روش های اتصال برای گذاشتن کابل های نوری استفاده کنید.کانکتور کابل نوری باید در یک موقعیت قطب مستقیم قرار گیرد که نگهداری آن آسان است و کابل نوری رزرو شده باید با یک براکت رزرو شده روی قطب ثابت شود.
2. کابل نوری جاده قطب بالا برای ایجاد یک خم تلسکوپی U شکل در هر 3 تا 5 بلوک مورد نیاز است و برای هر 1 کیلومتر حدود 15 متر در نظر گرفته شده است.
3. کابل نوری سربار (دیواری) توسط لوله فولادی گالوانیزه محافظت می شود و نازل باید با گل نسوز مسدود شود.
4. کابل های نوری بالای سر باید با علائم هشدار دهنده کابل نوری هر 4 بلوک در اطراف و در قسمت های خاص مانند عبور از جاده ها، عبور از رودخانه ها و عبور از پل ها آویزان شوند.
5. یک لوله محافظ سه گانه باید به محل تقاطع خط تعلیق خالی و خط برق اضافه شود و ازدیاد طول هر انتها نباید کمتر از 1 متر باشد.
6. کابل قطب نزدیک به جاده باید با یک میله تابش نور به طول 2 متر پیچیده شود.
7. برای اینکه جریان القایی سیم تعلیق به افراد آسیب نرساند، هر کابل قطب باید به صورت الکتریکی به سیم تعلیق متصل شود و هر موقعیت سیم کششی باید با سیم زمین کشیده شده با سیم نصب شود.
8. کابل نوری بالای سر معمولاً 3 متر از زمین فاصله دارد.هنگام ورود به ساختمان باید از آستین محافظ فولادی U شکل روی دیواره بیرونی ساختمان عبور کرده و سپس به سمت پایین یا بالا امتداد یابد.دیافراگم ورودی کابل نوری به طور کلی 5 سانتی متر است.
