Het gebruik van optische communicatiekabels is een meer zelfaanpassend leggen van optische kabels boven het hoofd, in de grond, in pijpleidingen, onder water, enz. De omstandigheden bij het leggen van elke optische kabel bepalen ook de verschillende legmethoden.GL vertelt u over de specifieke installatie van diverse legwerkzaamheden.methode:
Glasvezelkabels uit de lucht worden opgehangen aan staven die worden gebruikt in glasvezelkabels.Deze legmethode kan de originele bovengrondse open poolweg gebruiken, de bouwkosten besparen en de bouwperiode verkorten.Optische luchtkabels hangen aan palen en moeten zich aanpassen aan verschillende natuurlijke omgevingen.Glasvezelkabels vanuit de lucht zijn kwetsbaar voor natuurrampen zoals tyfonen, sneeuw en overstromingen.Ze zijn ook gevoelig voor externe krachten en hun mechanische sterkte is verzwakt.Daarom is het faalpercentage van bovengrondse glasvezelkabels hoger dan dat van ondergrondse glasvezelkabels en pijpleidingglasvezelkabels.Meestal gebruikt voor lange afstanden van twee of minder lijnen, geschikt voor speciale netwerkglasvezelkabellijnen of enkele lokale speciale onderdelen.
Er zijn twee manieren om optische kabels boven het hoofd/antenne te installeren:
1: Ophangingstype: hang de draad aan de paal, hang vervolgens de optische kabel aan de haak en de optische kabelbelasting wordt gedragen door de ophangdraad.
2: Zelfdragend: een optische kabel met een zelfdragende structuur, de optische kabel heeft de vorm van "8", het bovenste deel is een zelfdragende optische kabel en de belasting van de optische kabel wordt gedragen door de zelfdragende draad.
Ingegraven glasvezelkabel: externe glasvezelkabel of staaldraadpantser, direct in de grond begraven, vereist weerstand tegen externe mechanische schade en bodemerosieprestaties.Kies een andere beschermlaagstructuur afhankelijk van de omgeving en gebruiksomstandigheden, bijvoorbeeld insecten en knaagdieren in de omgeving, gebruik met de anti-insecten-ratel-ommantelde glasvezelkabel.Afhankelijk van de bodem en de omgeving ligt de ondergrondse kabel doorgaans tussen de 0,8 meter en 1,2 meter.Bij het leggen moet er ook op worden gelet dat de vezelspanning binnen het toegestane bereik blijft.
Het leggen van glasvezelkabels vindt over het algemeen plaats in stedelijke gebieden en de omgeving voor het leggen van pijpen is beter, dus er zijn geen speciale vereisten voor de optische kabelmantel en er is geen bepantsering vereist.Voordat de lengte van het legsegment en de locatie van het aansluitpunt worden gelegd, moet de leidinglegging worden geselecteerd.Het leggen kan worden gedaan met behulp van mechanische bypass of handmatige tractie.De trekkracht overschrijdt de toegestane spanning van de optische kabel niet.De productie van buizen kan worden geselecteerd op basis van de geografische omstandigheden van beton, asbestcement, stalen buizen en kunststofbuizen.
De omgevingsomstandigheden voor het leggen van optische kabels onder water zijn veel ernstiger dan die voor direct ingegraven optische kabels, en het is veel moeilijker om technische fouten en maatregelen te repareren.Daarom zijn de betrouwbaarheidseisen van optische onderwaterkabels ook hoger dan die van direct ingegraven optische kabels.Onderzeese optische kabels zijn ook optische onderwaterkabels, maar de omstandigheden bij het leggen zijn strenger dan die van algemene optische onderwaterkabels, en de levensduur van onderzeese optische kabelsystemen en componenten moet langer zijn dan 25 jaar.