در سیستم ارتباطی فیبر نوری ابتدایی ترین حالت این است: فرستنده و گیرنده نوری- فرستنده و گیرنده فیبر نوری، بنابراین بدنه اصلی که بر فاصله انتقال تاثیر می گذارد، فرستنده و گیرنده نوری و فیبر نوری است. چهار عامل تعیین کننده فاصله انتقال فیبر نوری وجود دارد که عبارتند از توان نوری، پراکندگی، تلفات و حساسیت گیرنده. فیبر نوری را می توان نه تنها برای انتقال سیگنال های آنالوگ و سیگنال های دیجیتال، بلکه برای رفع نیازهای انتقال ویدئو نیز مورد استفاده قرار داد.
قدرت نوری
هر چه قدرت جفت شده به فیبر بیشتر باشد، فاصله انتقال بیشتر می شود.
پراکندگی
از نظر پراکندگی رنگی، هرچه پراکندگی رنگی بزرگتر باشد، اعوجاج شکل موج جدی تر خواهد بود. با طولانی تر شدن فاصله انتقال، اعوجاج شکل موج جدی تر می شود. در یک سیستم ارتباطی دیجیتال، اعوجاج شکل موج باعث تداخل بین نمادها، کاهش حساسیت دریافت نور و تاثیر بر فاصله رله سیستم می شود.
از دست دادن
از جمله از دست دادن اتصال فیبر نوری و از دست دادن اتصال، عمدتاً از دست دادن در هر کیلومتر. هرچه تلفات در هر کیلومتر کمتر باشد، تلفات کمتر و فاصله انتقال بیشتر خواهد بود.
حساسیت گیرنده
هر چه حساسیت بیشتر باشد، توان نوری دریافتی کمتر و فاصله بیشتر می شود.
فیبر نوری | IEC 60793&GB/T 9771&GB/T 12357 | ISO 11801 | ITU/T G65x |
Singlemode 62.5/125 | A1b | OM1 | N/A |
چند حالته 50/125 | A1a | OM2 | G651.1 |
OM3 | |||
OM4 | |||
Singlemode 9/125 | B1.1 | OS1 | G652B |
B1.2 | N/A | G654 | |
B1.3 | OS2 | G652D | |
B2 | N/A | G653 | |
B4 | N/A | G655 | |
B5 | N/A | G656 | |
B6 B6a1 B6a2 | N/A | G657 (G657A1 G657A2) |